«Κυρία σεβαστής ηλικίας με αμύθητα πλούτη (κινητά, ακίνητα, καταθέσεις κλπ) ζητά κύριο να τη συντροφέψει στο υπόλοιπο της ζωής της ο οποίος θα τηρεί τις εξής 3 προϋποθέσεις:1. Δε θα την εγκαταλείψει ποτέ,
2. Δε θα την χτυπήσει ποτέ,
3. Στο κρεβάτι θα είναι....ταύρος.»
Η αγγελία δημοσιεύεται, η κυρία περιμένει 1 εβδομάδα, 1 μήνα, 1εξάμηνο, 1 χρόνο... Έχει πια απελπιστεί: «Τι να τα κάνω τα πλούτη όταν δεν έχω έναν άνθρωπο δίπλα μου! Θα με φάει η μαύρη μοναξιά!»
Κι ενώ η κυρία μοιρολογεί χτυπάει το κουδούνι της πόρτας. Η κυρία ακούει το κουδούνι και τρέχει να ανοίξει.
Έκπληκτη αντικρίζει έναν κύριο σε αναπηρικό καρότσι χωρίς χέρια και πόδια.
«Γεια σας», λέει ο κύριος. «Ήρθα για την αγγελία».
Η κυρία μένει έκπληκτη αλλά προσπαθεί να φανεί ψύχραιμη.
- Δεν ξέρω αν το προσέξατε αλλά υπήρχαν και κάποιες προϋποθέσεις.
- Το γνωρίζω.
- Ναι, αλλά χωρίς να θέλω να σας προσβάλω, εσείς δεν έχετε πόδια...
- Άρα δεν πρόκειται να φύγω ποτέ μακριά σας.
- Ε, ναι....Ίσως έχετε δίκιο αλλά και πάλι χωρίς να θέλω να σας στενοχωρήσω εσείς δεν έχετε και χέρια...
- Άρα δεν πρόκειται ποτέ να σας χτυπήσω!
-Ίσως έχετε και πάλι δίκιο αλλά δεν ξέρω αν προσέξατε ότι υπήρχε και τρίτη προϋπόθεση...
- Και πως νομίζεις ότι χτύπησα το κουδούνι?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου