«ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΗΣ Κ’ ΖΩΝΤΟΒΟΛΟΣ» της COLINE SERREAU


Μετά από την πολύ επιτυχημένη πορεία της, οι παραστάσεις της σουρεαλιστικής κωμωδίας «ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΗΣ Κ’ ΖΩΝΤΟΒΟΛΟΣ» της Κορίν Σερώ,, που ξεκίνησε τον περασμένο Νοέμβριο, συνεχίζονται μέχρι την Τρίτη 9 Φεβρ. στο ΘΕΑΤΡΟ "Βαφείο – Λάκης Καραλής" (Αγ. Όρους 16 & Κωνσταντινουπόλεως 115, Μετρό Κεραμεικού, τηλ: 210-3425.637)


Ένα γεύμα, ένα γράμμα, ένα ταξίδι και κάπου εκεί στο βάθος... ο πύργος των επιθυμιών.

Η περιπλάνηση του Παντογνώστη και του πιστού του υπηρέτη, Ζωντόβολου, που ερωτεύονται την ίδια γυναίκα, τη θελκτική Βαρώνη.

Σουρεαλιστική κωμωδία σε επτά εικόνες.

Ένα παραμύθι πλημμυρισμένο από νότες και πρόσωπα που ψάχνουν το νόημα της ζωής μέσα στην τέχνη, την ποίηση, την αστρονομία, ή ακόμα και σ' ένα πιάτο λαχανόρυζο.

- Ζωντόβολος: Και η τέχνη;

- Παντογνώστης: Ροκφόρ. Συνηθίσαμε να μας αρέσει, αλλά παραμένει μούχλα.

Μέσα από μία πιο σύγχρονη ματιά, η Coline Serreau μας οδηγεί από το πατάρι της comedia dell' arte στη φιλοσοφία του τέλους.

Το έργο

Το Παντογνώστης κ’ Ζωντόβολος (Πρωτότυπος τίτλος: Quisaitout et Grobêta) είναι ένα ταξίδι πού δεν βαρύνεται ούτε από την έμμονη της ανακάλυψης, ούτε από την παρακμή του «όλα έχουν γίνει». Είναι μελαγχολικό και ελαφρύ, σάρκα και παραμύθι.

Η Coline Serreau γράφει ένα θέατρο της καθημερινότητας, όπου καθημερινότητα δεν σημαίνει συσσώρευση νεολογισμών, ύβρεων, πεζών και άμουσων προτάσεων, αλλά ακραιφνής αγάπη για τα άπλα πράγματα.

Κεντρικό ζευγάρι του έργου, ο κύριος και ο υπηρέτης. Ο έξυπνος και ο βλαξ, ο μορφωμένος και ο αδαής, το μυαλό και το στομάχι.

Σχήμα πανάρχαιο και κλασικό, ιδιαίτερα αγαπητό στο γαλλικό θέατρο που ανατρέπεται για μία ακόμη φορά. Εδώ όμως τον λόγο δεν έχει ή αστική ή η αριστοκρατική ηθική, αλλά ο τόπος των επιθυμιών και των ονείρων.

Στον τόπο αυτό, η δομημένη λογική (;) και η αφελής έπαρση του Παντογνώστη, δεν έχουν καμμία θέση. Η ποθητή από τους πάντες βαρώνη προσφέρεται αφειδώς δείχνοντας όμως μία σαφή προτίμηση προς τον Ζωντόβολο.

Η είσοδος ενός τόσο γήινου πλάσματος στον πύργο των υποσχέσεων οδηγεί και στην κατάρρευση του όλου οικοδομήματος και στην ανάσταση της βαρώνης. Οι όροι του παιχνιδιού αλλάζουν, μόνο πού, ουσιαστικά, δεν υπάρχει παιχνίδι.

Ο καθένας χάνει από ένα κομμάτι του, τα πάντα φθείρονται σαν λέπια που πέφτουν, τα πάντα αναγεννώνται με την παλιά τους φρεσκάδα.

Τα υπόλοιπα πρόσωπα λειτουργούν ως οπτασίες, απλά περάσματα ή καταλύτες, πάντοτε όμως μέρη ενός ονείρου που προσφέρεται σε όλους από άπειρες οπτικές γωνίες.

Η Coline Serreau χρησιμοποιεί στοιχεία από την commedia dell'arte και το θέατρο του παραλόγου. Ενσωματώνει άφοβα στο έργο της το κιτς και τον θρησκευτισμό των τελευταίων δεκαετιών, εμπαίζοντας ταυτόχρονα τη φιλολογία του τέλους.

Στο Παντογνώστης και Ζωντόβολος ο καθένας βρίσκει τη θέση του διότι υπάρχει μία θέση για τον καθένα.

Χωρισμένο σε επτά εικόνες, όπου εικόνα ίσον σταθμός και όχι κατακερματισμός, το έργο φουσκώνει και ξεφουσκώνει σαν το στομάχι του Ζωντόβολου και σαν το ακέφαλο(;) σώμα της γης που περιγράφεται και από τους δύο με εντελώς διαφορετικό τρόπο.

Θα μπορούσαμε να πούμε πως η Coline Serreau ανήκει στους ελάχιστους σύγχρονους θεατρικούς συγγραφείς που ανταπαντούν στο χάος του τέλους εποχής με την ψυχή του παραμυθιού και με τη σάρκα της ζωής.

Coline Serreau, η συγγραφέας

Η Coline Serreau γεννήθηκε το 1947 στο Παρίσι. Σπούδασε μουσική, χορό και δραματική τέχνη. Ξεκίνησε ως ηθοποιός, αλλά πολύ γρήγορα άρχισε να γράφει σενάρια και να σκηνοθετεί ταινίες: Trois homines et un couffin (1985), Romulard et Juliette (1989), La crise (1992), La belle verte (1995).

Παράλληλα παίζει στο θέατρο και γράφει τα έξης θεατρικά έργα: Le theatre de verdure, Lapin Lapin και Quisaitout et Grobêta (1993).

To τελευταίο, το οποίο μεταφράσθηκε στα ελληνικά το 1998 με τον τίτλο Παντογνώστης και Ζωντόβολος, προτάθηκε για επτά βραβεία Moliere 1994, και βραβεύτηκε με τέσσερα: καλύτερης κωμωδίας, σκηνικών, κοστουμιών και σκηνοθεσίας.

Πρωτοπαρουσιάστηκε στη Rennes τον Μάρτιο του 1993 από το Εθνικό Θέατρο της Βρετάννης και εν συνεχεία παίχτηκε από τις 25 Ιανουαρίου 1994 και επί ενάμιση χρόνο περίπου, στο Θέατρο Πόρτας Saint Martin στο Παρίσι, σε σκηνοθεσία του Benno Besson.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Σοφία Διονυσοπούλου

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μιχάλης Κοιλάκος

ΣΚΗΝΙΚΑ - ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: Ανθία Λοϊζου

ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ: Αγγέλικα Παπανικολάου

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΦΩΤΙΣΜΟΥ: Αλέξης Κοέν

ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: Νάντια Θεοδώρου

ΠΑΙΖΟΥΝ (με αλφαβητική σειρά):

Αλέξανδρος Γιάννου
Γιώργος Ρουσσάκης
Βαλεντίνα Φυλακτού
Στέλλα Φώτση

ΜΟΥΣΙΚΗ (ζωντανά): Αγγέλικα Παπανικολάου

Παραστάσεις: ΔΕΥΤΕΡΑ και ΤΡΙΤΗ, ώρα 9.00 μμ

Εισιτήρια : 15 ευρώ, 10 ευρώ φοιτητικό, ατέλειες δεκτές

Διάρκεια παράστασης: 85 λεπτά

Κρατήσεις: τηλ. 6948-05.06.58 και στο ταμείο του θεάτρου: 210-3425.637

Δεν υπάρχουν σχόλια:

RadioPoint.Web Radio